Daar zat ze dan aan het knetterend kampvuur, gniffelend omdat één van haar vrienden de ontspanner van de old school polaroid camera niet vond toen hij een groepsportret wou maken. En nadat de flits toch af ging en ze op de tonen van Outkasts “Heya” shake it like a polaroid picture stonden te wapperen met het printje, was ik het die glimlachte toen ze nadien allemaal met hun gsm een foto van die polaroid maakten en gretig in hun instagramstories postten.
En terwijl ik het feestelijk tafereel van op een veilige afstand gade sloeg (cringe toestanden aka ouders die mee aan het kampvuur zouden zitten zijn niet toegestaan op een sweet 16 feestje), overviel het me plots: What happened? Waar zijn de jaren heen? Hoe kon het dat het net gisteren leek, maar dat het in werkelijkheid zestien jaar geleden is dat ze netjes op de uitgerekende datum mij haar mama maakte? Wie duwde op die fast forward knop?
Op zo’n momenten ben ik dankbaar dat ik kan teruggrijpen naar de foto’s en filmpjes die ik de voorbije jaren maakte. Ze zijn mijn directe lijn naar de tijd die niet meer terug komt en ze stellen me in staat om te tijdreizen. Dankzij die beelden kan ik de situaties terug oproepen en kunnen we ze samen herbeleven, met alle smakelijke - al dan niet door de tand des tijds al wat “bijgekleurde”- verhalen die er aan verbonden zijn. Zoals op dat melige tegeltje dat afgelopen weekend lag te blinken op de rommelmarkt: “De tijd vliegt, maar de herinneringen blijven.”
Ik ben zo ongelooflijk dankbaar dat ik dat ook voor mijn klanten mag doen: er voor zorgen dat ze de gebeurtenissen van vandaag kunnen laten vastleggen als kostbare herinneringen voor morgen. De zomer is dé uitgelezen periode om een verkwikkende uitstap naar zee, een ontspannen dagje in de tuin of een vakantiedag bij de grootouders in beeld te laten brengen in de vorm van een day in the life sessie. Leg je graag zo’n moment nog vast voor komende zomerperiode of doe je er graag een reportage cadeau aan je (groot)ouders? Contacteer me dan nog deze week! Geen ontbrekende mama of papa die omdat zij/hij achter de camera staat niet in beeld komt, geen “selfie” die er voor zorgt dat je de actie moet bevriezen, geen geforceerd gedoe… Ik zorg er voor dat terwijl jij geniet van het moment en het oprecht beleeft, ik het voor je vastleg zodat jij het later kunt herbeleven. Puur, oprecht en ongedwongen.
Ik kijk er oprecht naar uit om dat voor jou te mogen doen!
PS: Wat dat oprecht in het moment zitten betreft: ook nood aan een dagje vertragen, je laten omringen door de natuur en creatief bezig zijn? Op zaterdag 17 juni vindt er in De Grootste Kleine Eetbare Tuin (aka mijn werkplek) een dagworkshop Lepelsnijden plaats. Sympathiekste Limburger & lepelsnijder Rudi leert er je de knepen van deze mooie ambacht en je krijgt de kans om onze tuin en dus mijn werkplek zélf een keertje te komen ervaren. Wedden dat je wil blijven?
Meer weten over deze unieke ervaring? Je leest het hier! Misschien is het zelfs een ideaal (vaderdag)cadeau? winkwink